Budzik jest zegarem zaprojektowanym tak,
aby o określonej przez użytkownika porze wydawał dźwięk.
Pomysł zegara sygnalizującego (zazwyczaj akustycznie) żądaną godzinę pochodzi ze starożytności. Według legendy, twórcą pierwszego budzika…
– zegara wodnego wyposażonego w gwizdek (uchodziło przezeń wypierane o określonej porze z wewnętrznego zbiornika powietrze) – miał być Platon (ok. 400 p.n.e.) W średniowiecznych Chinach stosowano zegary ogniowe z budzikiem – przepalenie nici powodowało upadek ciężarków na metalową tacę. Nowoczesne mechaniczne budziki domowe rozpowszechniły się szeroko w XIX w.
Podstawowym zadaniem takich zegarów jest budzenie ludzi ze snu, ale budziki są również stosowane do przypominania. W celu zatrzymania dźwięku należy nacisnąć przycisk lub przesunąć dźwignię znajdującą się na obudowie; niektóre modele samoczynnie zatrzymują się po upływie kilku minut. Klasyczne budziki mają wskazówkę używaną do ustawiania czasu alarmu.
Tradycyjne budziki wydają dźwięk za pomocą dzwonka, lecz te nowocześniejsze mogą używać innego alarmu. Proste, zasilane bateriami urządzenia grają melodie. Inne modele mogą śpiewać, śmiać się, czy nawet mówić. Niektóre są wyposażone w radio, które włącza się o ustawionej porze.
W ostatnich czasach nastąpił rozwój programów komputerowych zastępujących budziki. Podobne funkcje posiadają też różne urządzenia elektroniczne, na przykład: telefony komórkowe, telewizory, czy wieże stereofoniczne.
Źródło: Wikipedia (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)
